ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΑΤΟΜΩΝ ΚΟΝΤΙΝΩΝ ΣΤΟ ΘΥΜΑ


Μερικές φορές άτομα κοντινά στο θύμα μπορεί να τον/την κατηγορήσουν για αυτό που συνέβη.
Αυτό μπορεί να οφείλεται στον φόβο που αισθάνονται επειδή κάποιο κοντινό τους άτομο έχει πέσει θύμα εγκλήματος και σκέφτονται πως θα μπορούσε να είχε συμβεί και στους ίδιους.
Δυστυχώς, αυτό μπορεί να προκαλέσει στο θύμα του εγκλήματος περαιτέρω αισθήματα ενοχής ή ντροπής, παρόλο που δεν υπάρχει λόγος να τα αισθάνεται.
Οι άνθρωποι μπορεί ακόμη και υποσυνείδητα να κατηγορήσουν το θύμα σε μια προσπάθεια να βρουν μια εξήγηση για το συμβάν ή να αποστασιοποιηθούν από αυτό.

ΑΝΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ

Αφού βιώσουν ένα έγκλημα, μερικοί άνθρωποι σκέφτονται συνεχώς τι συνέβη. Για τους περισσότερους από εμάς, αυτά τα συμπτώματα εξαφανίζονται με την πάροδο του χρόνου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι αναμνήσεις του περιστατικού ενδέχεται να παραμείνουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, πυροδοτούμενες από μια συγκεκριμένη εικόνα, μυρωδιά ή άλλη μνήμη, οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν προσωρινά τις ίδιες αντιδράσεις με το ίδιο το έγκλημα. Οι εικόνες μπορεί να είναι τόσο ‘καθαρές’ και τόσο έντονες που να αισθάνεσαι ότι το έγκλημα διαπράττεται ξανά. Αυτές οι επαναλαμβανόμενες αναμνήσεις, γνωστές ως αναδρομές, μπορεί να είναι πολύ ενοχλητικές. Εάν το έγκλημα καταγγέλθηκε στην αστυνομία και, οδήγησε στη δίωξη και τη δίκη του υπόπτου, ενδέχεται να υπάρχει αρκετό χρονικό διάστημα μεταξύ του εγκλήματος και της δίκης. Πολλά θύματα εγκλήματος αισθάνονται ενοχλητικό να πρέπει να βιώσουν ξανά τις αναμνήσεις του περιστατικού όταν πρέπει να πουν στο δικαστήριο τι συνέβη. Εάν αυτές οι αντιδράσεις δεν εξαφανιστούν μετά από μερικούς μήνες, είναι σημαντικό να ζητήσετε βοήθεια.

Ανοιξε

ΘΥΜΟΣ

Μερικές φορές τα θύματα μπορεί να αισθάνονται έντονο θυμό και ακόμη μίσος για το άτομο που διέπραξε το έγκλημα. Αυτό συχνά δημιουργεί συναισθήματα για εκδίκηση, αναδεικνύοντας μια πλευρά του εαυτού μας που μπορεί να μην αναγνωρίζουμε καν. Είναι σημαντικό φυσικά να κάνουμε διάκριση μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, αλλά είναι επίσης σημαντικό να μην κατηγορούμε τον εαυτό μας που σκέφτεται έτσι. Είναι μια απολύτως φυσιολογική αντίδραση που συνήθως ξεθωριάζει όσο αποστασιοποιούμαστε περισσότερο από αυτό που βιώσαμε. Δεν είναι ασυνήθιστο για τα θύματα εγκλήματος να αρνούνται ή να προσπαθούν να καταπιέσουν αυτό που συνέβη, καθώς αυτό τους επιτρέπει να ανταπεξέλθουν στη δυσφορία που αισθάνονται όντας ο στόχος του εγκλήματος. Η μετέπειτα διαδικασία για να αρχίσουμε να θυμόμαστε αυτό που αρχικά «έπρεπε να ξεχάσουμε» είναι μια δύσκολη διαδικασία, η οποία μπορεί να διαρκέσει κάποιο χρόνο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν είναι ασυνήθιστο για τους ανθρώπους που βρίσκονται σε κρίση, να συνεχίζουν να νιώθουν θυμό ακόμα και όταν ξεπερνούν το συμβάν.  

Ανοιξε

ΥΠΗΡΞΑ ΘΥΜΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ: ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΤΙΣ ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ: Θέσεις και ρόλοι Η υποστήριξη των θυμάτων


ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ ΧΑΡΤΗΣ

Μπλουζα Χάρτης Εξοδος